Zazwyczaj chcemy robić rewolucje i obalać cale systemy.

Ale po co? Gruntownie przebuduj siebie i swoją postawę i to będzie rewolucja jakiej potrzebujesz: nie będziesz już częścią systemu!

 

 

STARE SPOŁECZEŃSTWO

 

Nie będziemy tu poświęcać zbyt dużej uwagi obecnie istniejącemu systemowi społecznemu, ponieważ została poświęcona temu książka Ghal’a „Ty dokonasz przemiany świata”, oraz kilka lat pracy z ludźmi mającej na celu uświadomienie aktualnej sytuacji i naszego wpływu na nią. Dociekliwych zapraszamy do sięgnięcia po książkę. Informacje o tej i innych pozycjach wydawniczych znajdziecie w części „Książki” na naszej stronie.

Natomiast ta strona, w zdecydowanej części, jest poświęcona kreowaniu nowego społeczeństwa i tworzeniu warunków do kontaktu pomiędzy ludźmi z całego świata zainteresowanych transformacją własną i otoczenia.

 

 

NIEKTÓRE CECHY CHARAKTERYSTYCZNE DLA PRYMITYWNYCH SPOŁECZEŃSTW

 

Są nimi miedzy innymi:

1) - wychowanie oparte na rywalizacji, podporządkowaniu, karze i nagrodzie

2) - rozwój handlu na szeroka skalę rozwiniętego dla zysku

3) - dążenie do technologicznej dominacji nad innymi

4) - uznanie aktów nacisku, manipulacji i pozbawiania życia, jako środków niezbędnych do przeżycia lub jako „sposobu” rozwiązywania problemów

5) - rywalizacja płci

6) Przeświadczenie, że jednym z celów istnienia jest prokreacja

7) - scentralizowanie władzy

8) - sprowadzenie duchowości do form zinstytucjonalizowanej religii opartej na bezdyskusyjnych dogmatach

9) - przekonanie o naturze innych jako z góry złej i przeświadczenie o konieczności kontrolowania tej natury

10) - przekonanie o wyższości jednych istot nad innymi

11) - przekonanie o naturalności dominacji i eliminacji jednych jednostek lub gatunków przez inne

12) - przekonanie o tym, że jest się wysoko rozwiniętą cywilizacją

13) - tworzenie uzależniających systemów jak np. systemu opartego o pieniądze

(Zwracamy tu uwagę, że pieniądze, jako takie, postrzegamy zdecydowanie pozytywnie, lecz czym innym jest pieniądz, jako środek ułatwiający wymianę, a czym innym system uzależniający ludzi od pieniędzy w taki sposób, że nie mogą oni  funkcjonować, poza nim.) 

14) - trudność w wyobrażeniu sobie świata opartego o inne wartości niż wyznawane obecnie 

 

Jeśli, któraś z wymienionych cech jest typowa dla funkcjonowania danej społeczności możesz mieć pewność, że masz do czynienia z cywilizacją na bardzo prymitywnym etapie rozwoju.

 

 

PRZYCZYNY ROZPADU OBECNEGO SPOŁECZEŃSTWA

 

Między innymi są to:

- Postawa konsumpcyjna i materialistyczna

- Wiara w jedynie słuszną moralność

- Wiara w zło, jako siłę alternatywną do dobra

- Wiara w sens karania, błędnie nazywanego wymierzaniem sprawiedliwości lub wychowywaniem

- Wiara w nagradzanie

- Wiara w rywalizację

- Wiara w celowość sprawowania władzy

- Wiara w nadzór i wychowywanie dzieci

- Wiara w kontrolowanie

- Wiara w przemoc

- Wiara w zewnętrznego Boga, który jest ponoć czymś oddzielnym od swego stworzenia

- Wiara w winę i grzeszność

- Wiara w niższość i wyższość jednych istot nad innymi

 

 

NIEKTÓRE CELE GRUP NADZORUJĄCYCH WŁADZĘ

 

Choć nie jest naszym celem reformowanie obecnego systemu, lecz stworzenie czegoś alternatywnego, to należy jednak wspomnieć tu, jako ostrzeżenie, o celach, które przyświecają grupą nadzorującym obecnie władzę:

 

- likwidacja indywidualnej przedsiębiorczości poprzez przejęcie rynków przez korporacje

- uzależnienie ludzi od pracy etatowej

- uzależnianie ludzi od kredytów

- zakaz indywidualnej produkcji żywności

- wykształcenie u bardziej tradycyjnych społeczności postawy konsumpcyjnej i materialistycznej, a także uzależnienie ich w większym stopniu od pieniędzy

- skupienie większej władzy w rękach pojedynczych przywódców

- elektroniczna kontrola osobistego życia obywateli

- prowadzenie do kontrolowanych społecznych konfliktów i wojen w celu umocnienia władzy, zaostrzenia przepisów dotyczących inwigilacji, zapewnienia rynków zbytu korporacjom i wzmocnienie przekonania u ludzi o niezbędności sprawowania władzy i inwigilowania obywateli na dużą skalę.  

 

 

 

 

 

DLA KOGO JEST TEN PROJEKT ?

 

Poniższy projekt to jedynie propozycja pewnych kierunków rozwoju. Można go realizować tak samo indywidualnie, jako własny kodeks postępowania, jak również w tradycyjnej rodzinie, (jeśli oczywiście cała rodzina posiada pewien wspólny punkt widzenia), a także we wspólnotach (czyli nowych, dużych rodzinach nie opartych jedynie o biologiczne więzi). Naturalnie największe szanse powodzenia będą miały właśnie wspólnoty, jako że mogą one składać się z większej grupy ludzi o różnorodnych charakterach i zbliżonym sposobie patrzenia na świat; ludzi oczekujących czegoś więcej niż to, co ma im obecnie do zaoferowania społeczeństwo.

 

 

CZAS NA NOWE

 

Proszę posłuchajcie mnie uważnie.
To jest czas na budowę nowego społeczeństwa.

Czas by przebudować nasze życie w oparciu o nowe zasady.

Tu i teraz ! Nie jutro, nie jak skończę studia, nie jak się dorobię, lub wychowam dzieci, ale teraz !

 

Starczy już wiecznego powtarzania prawd oczywistych: że nie wolno bić dzieci, deprecjonować kobiet, zabijać innych ludzi, dyskredytować jakiejkolwiek odmienności itd. Ta praca została już wykonana i naturalnie trzeba o nią dbać, ale światłe osoby powinny pójść dalej, również dla dobra własnego rozwoju.

Powtarzam to nie jest już moment na wieczne powtarzanie tego samego i poświęcanie każdego dnia na życie w starym stylu, gdzie niemal cały posiadany czas i energię oddajemy swojemu pracodawcy, biurokracji, nieistotnym zajęciom zawodowym, niewoli systemu opartego o pieniądze i podtrzymywaniu lub podnoszeniu standardu własnego życia, co ostatecznie nie daje nam satysfakcji i powoduje, że uciekamy w używki lub rozrywkę, by się pocieszyć i ukryć przed sobą swoją frustrację. Taki stary styl życia już za chwilę nie będzie znaczył kompletnie nic.

 

Wstań i powiedz „Dość !”, budując swoje życie od nowa, jakbyś przybył na nową planetę. Zbuduj swoje życie na zasadach, które uznasz za obraz społeczności wyżej rozwiniętej !

 

To jest czas,

- byście wybrali z kim chcecie żyć w nowym świecie i oświadczyli: „Moją rodziną są ludzie, których wybieram”.

- Moim działaniem dbam o całą planetę.

- Każda rasa jest moją rasą. Każdy kraj jest moim krajem.

- Każda odmienność jest częścią całości

- Nie żyję dla rzeczy, pieniędzy, ani nieprzemyślanego powoływania nowych pokoleń na świat, który ma im do zaoferowania niesprawiedliwość, cynizm, przemoc, zanieczyszczone środowisko, materializm, dogmaty i nietolerancje, oraz przymus zarabiania pieniędzy, by przeżyć.

- Moim stylem życia od dziś będzie samowystarczalność budowana w oparciu o moją nową, szeroką rodzinę, która jest wspólnotą ludzi,

- a moje życie służy nieograniczonemu doświadczaniu, a nie uganianiu się za przedmiotami nic nie wnoszącymi w moje życie.

 

I tworząc ten nowy świat nie żyjcie w kłamliwej, landrynkowej wizji „różowej duchowości”, że wszystko będzie idealne (a taką wizję roztaczają słabi ludzie nie potrafiący analizować faktów), ale wręcz przeciwnie powiedzcie sobie: „Nawet jeśli nie wszystko będzie idealne, to ja i tak żyję po to, by dać początek nowemu !”

Nie bójcie się prawdy. Obawiajcie się krągłych kłamstw przyobleczonych w fałszywe szaty tzw. pozytywnego myślenia.

 

 

 

WSPÓLNOTY

 

Jeśli żyjesz w pokoju i względnym dobrobycie to jest to doskonała okazja na podobne zmiany, nawet gdybyś nie posiadał na ten cel żadnych środków. Pamiętaj, myśl o tym, co może wspólnota ludzi, a nie jedynie ty sam. Ta zmiana myślenia już jest pierwszą lekcją nowego społeczeństwa ! To właśnie teraz trzeba powołać do istnienia nowe międzyludzkie relacje, a one mogą się tworzyć jedynie w mikro-społeczeństwach, jakimi są wspólnoty będące czymś na kształt plemion XXI wieku.

Sporadyczne spotkania podobnie myślących ludzi, czy to kilka razy w roku na wyjazdach, czy też nawet kilka razy w tygodniu (zazwyczaj w celach towarzyskich ) absolutnie nie daje możliwości wypracowania nowej relacji społecznej, tym bardziej, że większość z nas swój czasu i energię oddaje każdego dnia systemowi i temu co zewnętrzne. Z tego też powodu wiele osób nie ma pojęcia o swojej sile działania.

To jest dobry czas na zmiany, również, dlatego że gdy przychodzi okres niepokojów społecznych ludzie w swoim obłędzie powracają do starych i najbardziej prymitywnych form funkcjonowania, oraz absurdalnych dogmatów takich jak np. mit o karze od Boga. Wtedy trudno zaszczepić światłe idee, a ludzie instynktownie dbają jedynie o przeżycie. Nie czekaj na taki moment, by powiedzieć: „Mam dość !”.

 

 

NOWY  „MODEL”  RELACJI  MIĘDZY LUDŹMI

 

Zdecydujcie, co w waszym starym społeczeństwie jest przykładem dawnych, pełnych uprzedzeń postaw i zastosujcie u siebie we wspólnocie odmienne zasady postępowania(!), jeszcze zanim powstanie ona np. jako miejsce wspólnego zamieszkania. W ten sposób stworzycie grunt do uwolnienia się od dawnych wzorców, a różne wspólnoty będą mogły postawić większy nacisk na różne sprawy. Być może w przyszłości osoby wędrujące pomiędzy wspólnotami będą miały dzięki temu doskonałą okazję do uczenia się o różnych drogach do rozwiązywania tych samych kwestii i w ten sposób lepiej zrozumieją siebie i pozostałych ludzi. 

 

Robiąc plan na waszą wspólnotę zastanówcie się gdzie tkwiła niewola społeczna:

- w szkole ?

- sposobie wychowania dzieci ?

- rozumieniu religii ?

- podejściu do edukacji ?

- stosunku do seksualności ?

- związkach ?

- relacjach w rodzinie ?

- sposobie traktowania pracy ?

- wyborze celów życiowych ?

- sposobie pojmowania władzy ?

Sami zdecydujecie co będzie inne i niech nie będzie tematów tabu !!!

To z pewnością spowoduje, że spotkacie się z własnym lękiem, ale właśnie w tym tkwi największy rozwój i droga do uwolnienia.

Tworzone wspólnoty mogą mieć różne zasady i różne cele. Jeśli sami dojdziecie do wniosku, że chcecie zrezygnować z dążenia do określonych we wspólnocie celów lub, że wspólnota nie kieruje się wolnością jednostki to odchodźcie od niej i zakładajcie inną. Jednak nie zapominajcie, że grupa taka ma być powołana dla realizacji wspólnych idei już na samym początku i że każdy powinien określić sobie czy to są jego idee !  Droga do nich może być czasem wyboista, ponieważ w nas samych jest wiele lęku i uprzedzeń, ale to nie czyni niemożliwym, aby je realizować. Myślę jednak, że jeśli oprzecie się na prawie do pełnej wolności wywodzącym się z uniwersalnej, altruistycznej miłości to macie pełne szanse powodzenia. Nie o to przecież chodzi, aby nie było żadnych dylematów, ale o to, aby wspólnie je rozwiązywać.

 

Proszę pomyśl o tym dzisiaj, bo teraz jest czas na tę zmianę !!

Żyć dostatnio i skromnie (ale nie ubogo!) wśród ludzi, którzy podzielają twoje idee rezygnując z bezcelowego wyścigu donikąd może każdy !!

Aby jednak krok taki stał się krokiem ku nowemu społeczeństwu musicie określić i wybrać nowe zasady w oparciu o które będziecie żyć. Bez takiej decyzji będziecie jedynie znajomymi z jednego domu lub właścicielami wspólnej nieruchomości. Nic więcej. Podobnie jak wspólny adres nie może stworzyć więzi rodzinnych, tak też nie stworzy on realnej wspólnoty, a już na pewno nie tworzy zalążka nowego społeczeństwa. Jeśli jednak potraktujecie to w sposób przemyślany to w przyszłości wypracowane przez was relacje mogą stać się pierwowzorem nowego społeczeństwa opartego na wolności.

 

 

 

 

Odwołując się do głosu naszego wnętrza i przywołując mądrość Źródła opieramy się na następujących zasadach:

Prawo Nadrzędne

• Prawem Nadrzędnym jest Wolność, która nie może pogwałcać wyborów innych istot.(Nie oznacza to jednak, że twoje wybory muszą być zgodne z wyborami i oczekiwaniami otoczenia.)

Zrozumienie Nadrzędne

• Wszystko jest Jednym, czyli we wszystkim jest jeden i ten sam Byt.
• Wszystko ze swej natury jest dobre.
• Zło jest odreagowaniem doznanych urazów, które jedni zadali drugim.
• Ziemia i wymiar fizyczny istnieją po to, by stworzyć warunki do wzrostu Świadomości. Wszystko, co uniemożliwia lub utrudnia taki wzrost jest sprzeczne z założeniami Stworzenia. Narzędziem do owego wzrostu jest Wolność indywidualnego bytu.

Postawa Nadrzędna

• Sam jesteś odpowiedzialny za to, co myślisz, mówisz, robisz i czujesz.
• Twoje działanie wpływa na całość.

 

Prawa Podstawowe

Każda istota urodzona na planecie Ziemi ma niezbywalne prawa:

• Prawo do Życia czyli prawo do życia bez stawiania żadnych dodatkowych warunków, a także prawo do dysponowania własnym życiem.
• Prawo do Ziemi bez nabywania go i do gospodarowania na niej nieodpłatnie za sprawą własnej pracy i w zakresie naprawdę niezbędnym dla własnej egzystencji.
• Prawo do Domu czyli do nieodpłatnego i niezbywalnego miejsca zamieszkania w domu rodzinnym, które to prawo nie jest ograniczone w czasie. Jest to również prawo ( w razie takiej konieczności) do postawienia nowego domu w oparciu o własny projekt, technologię i pracę własnych rąk na nieodpłatnym terenie.

Komentarz do Konstytucji

Zbiór powyższych praw nazwaliśmy Konstytucją Nowej Ziemi  i zachęcamy wszystkich do rozsyłania jej treści po całym świecie, także dla osób niezwiązanych z tego typu ideami, lub wręczania ich ludziom w formie pisemnej, prosząc o zastanowienie się nad tym. Choć  aktualnie jesteśmy świadomi, że większość z powyższych praw jest jeszcze nie realizowana to piszemy tutaj o nich, aby w miarę możliwości każdy mieszkaniec Ziemi był świadom, że prawa takie posiada z Natury Stworzenia i że są one obecnie łamane, albowiem żadna istota nie może być skazana na eksterminację lub niedolę.

 

 

 

Komentarz do założeń nowego społeczeństwa

Poniżej chcemy podzielić się z wami pewnymi zasadami, które przyjmujemy jako służące stworzeniu jak najlepszych warunków do duchowego postępu, który jest przecież celem ludzkiej obecności na Ziemi.

 

Rozumiemy oczywiście, że wiele z przedstawionych poniżej założeń może budzić wątpliwości czy nawet niezrozumienie. Jednak zwracamy twoją uwagę na to, że strona internetowa jest miejscem jedynie skrótowego omówienia tych idei, a jakiegokolwiek szerszy komentarz jest możliwy tylko na spotkaniach, które będą się odbywać w Lamier, lub na kartach niektórych książek, które będziemy proponować.

 

Niektórzy twierdzą, że na podobne zmiany jest za wcześnie. Otóż z naszego punktu widzenia jest już raczej późno. Praktykowanie tej lub innej, nowej postawy społecznej, opartej na wolności i współodczuwaniu ze wszystkimi istotami świata ludzi, zwierząt, roślin i tą planetą jest konieczne i niezbędne. Wizja nowej Ziemi to jedna z tych dróg, która daje szansę na to, że nie skażemy obecnie istniejących społeczeństw (a tym samych siebie, swoich przyjaciół, bliskich i dzieci) na powolną ekologiczną śmierć, dominację ekonomiczną potężnych firm i nadchodzący nowy totalitaryzm, oparty o niespotykaną do tej pory technologiczną kontrolę obywateli.

           

Oczywiście rozumiemy, że nie każdy ceni wysoko świadomość obecnej sytuacji i że niektórym żadne wojny i kataklizmy niczego nie uświadomią, ale my do tej grupy nie należymy.

Jeśli zamieszczone przez nas propozycje nowego społeczeństwa wzbudzałyby w tobie lęk lub irytację to prosimy przeanalizuj szczerze, dlaczego tak się dzieje. Z całym szacunkiem, ale być może oznacza to, że nie jesteś jeszcze gotowy na tak dużą transformację. W przyszłości, gdy zdecydujesz się być gotów i zrozumiesz konieczność radykalnych przemian będziesz mógł spokojnie i z nadzieją powrócić do tych idei, jeśli oczywiście nie będzie na to za późno w społeczeństwie, które dziś nieświadomie dąży do samodestrukcji.

 

Zanim jednak ocenisz koncepcje nowego społeczeństwa jako cenne lub błędne, jako realne lub nierealne rozpatrz też możliwość, że to być może ty urodzisz się w przyszłości na tej Ziemi, której oblicze dzisiaj współtworzysz !!

 

 

 

Przechodząc do przedstawienia wspomnianych idei, proszę wyobraź sobie lud Lamirian lub Lamirejczyków, których cywilizacja znalazła się kiedyś w podobnie trudnej sytuacji, jak wygląda to obecnie na Ziemi. Dokonali oni jednak pewnych radykalnych zmian i dziś ich życie w żaden sposób nie przypomina pełnej dylematów egzystencji obecnych Ziemian. Spróbuję teraz opisać część założeń, na których oparli oni nową cywilizację, ze szczególnym uwzględnieniem elementów ważnych dla współczesnych ludzi.

 

 

- Założenie 1, dotyczące miejsca zamieszkania.

Zdecydowana większość Lamirejczyków mieszka we wspólnotach mających od 20 do około 80 osób. Zgodnie z kodeksem, który przypomina Prawo do Domu i Prawo do Ziemi zdefiniowane w Konstytucji Nowej Ziemi, każde dziecko z dniem narodzenia posiada niepodważalne prawo zamieszkiwania w domach obojga rodziców, lub w domach wspólnoty, z której pochodzi. Prawo to jest nieograniczone w czasie i niezbywalne.

 

( Aby jednak lepiej to sobie wyobrazić trzeba też przyjrzeć się innemu podejściu do codziennego życia. Otóż członkowie wspomnianej cywilizacji zaprzestali poświęcania czasu na zarabianie pieniędzy, handlowanie majątkiem i przeprowadzki w poszukiwaniu zajęcia zawodowego. Zaprzestano tego, ponieważ powszechnie uznano taką postawę za bezużyteczną.

Miejsce zamieszkania, byt i bliskie więzi tworzy i zapewnia zamieszkiwana wspólnota. Ilość jej mieszkańców jest na tyle szerokim gronem, iż istnieje wiele możliwości stworzenia nowych relacji międzyludzkich. Dlatego nikt nie jest zmuszony np. do opuszczenia wspólnoty, tylko dlatego, że w jakiś sprawach nie zgadza się z innymi. Po prostu w ramach tak dużej „rodziny” tworzy się nowe relacje i nowe plany z wybranymi przez siebie „nowymi” osobami. To właśnie rozmiar tego postępowego „plemienia”, powoduje, że każdemu, przy naprawdę niewielkim nakładzie pracy, zostaje zapewnione wszystko, co jest potrzebne do egzystencji począwszy od dachu nad głową, poprzez opiekę nad dziećmi, wykształcenie, wyżywienie pochodzące z własnej farmy, a skończywszy na różnorodnych osobistych relacjach.

Oczywiście wszyscy mają prawo do swobody, dlatego np. część mieszkańców wspólnot podróżuje pomiędzy różnymi koloniami, a każda z osad ma przeznaczone nieodpłatne miejsca dla takich ludzi. )

 

- Założenie 2, dotyczące rodziny

Jako rodzinę postrzega się nie tylko rodziców, rodzeństwo czy babcię i dziadka, ale również całą wspólnotę, która automatycznie po narodzeniu dziecka jest odpowiedzialna za jego rozwój. Dzięki temu rodzice mogą dalej prowadzić swoje życie bez nadmiernego zaabsorbowania dziećmi i poświęcać równie wiele czasu na swoje indywidualne sprawy, jak przed ich narodzeniem. Dawna postawa w której uważało się dziecko „za czyjeś”, lub „wyłącznie nasze” jest dziś uznawana za nieodpowiedzialną, bazującą na izolacji i prowadzącą do rozpadu wspólnoty, a w przyszłości również rozpadu relacji rodziców z dzieckiem. Zresztą wszystkim dzieciom pozostawia się wolność wyboru w kontaktowaniu się z dorosłymi, spoza biologicznej rodziny, wiedząc, że służy to ich rozwojowi opartemu na wolności.

 

- Założenie 3, dotyczące związków

Związki są naturalną formą bazującą na odczuwaniu silnej więzi, a nie formalnej umowie społecznej, takiej jak np. ślub czy pokrewieństwo biologiczne. Dlatego też przez całe życie jesteśmy w najróżniejszych związkach: z braćmi, siostrami, rodzicami, w związkach damsko-męskich, przyjacielskich, sąsiedzkich itd. Na tym lista się nie kończy, ponieważ silne więzi możemy również odczuwać z ukochanymi zwierzętami, planetą, czy lokalnym miejscem zamieszkania w zależności od tego jak duża jest nasza wrażliwość. W nowym społeczeństwie mniemanie o tym, że jedne więzi są ważniejsze od innych lub, że należy je oprzeć na wyłączności i publicznym, dożywotnim zobowiązaniu uważa się za całkowicie mylne i szkodzące relacji międzyludzkiej, albowiem związek, jak wszystko inne, nie może łamać naturalnie przypisanego ludziom prawa do wolności. Poza tym łatwo zauważono, że w przeszłości wiele zobowiązań opartych na wyłączności i przysięgach bardzo często bazowało na osobistej zazdrości wynikającej z lęku, poczuciu bycia niekochanym i niskim poczuciu wartości, co ostatecznie rodziło podejrzliwość i konflikty prowadząc do zerwania danej relacji.

Pozostawiono więc związki naturalnemu procesowi, bez ingerowania w nie, tym bardziej, że wierzy się, iż każda istota w swej duszy zna własny plan na życie i nie należy jej w żaden sposób ograniczać. Dawną koncepcję, aby oceniać jakieś związki, jako moralne lub niemoralne, dziś uznaje się za całkowity anachronizm oparty na niezrozumieniu istoty życia.

 

 

- Założenie 4, dotyczące edukacji 

Edukację uważa się za niezwykle ważną, dlatego pozostawia się ją wolnemu wyborowi dzieci, które są uczone pisania i czytania, w wieku, w którym wykażą nim zainteresowanie. Następnie otrzymują one nieograniczony dostęp do informacji w postaci przekazów, zapisów, książek itp. dostosowanych do różnych etapów ich rozwoju. Ponieważ jednak wiedzy się nie naucza, lecz jedynie ją udostępnia i każdy, może ją samodzielnie zgłębiać, dlatego dla większości małych Lamirejczyków umiejętność czytania i pisania wydaje się konieczna, choćby dla zaspokojenia własnej ciekawości. Wiedza z jaką się zapoznają dzieci czy dorośli nigdy nie jest oceniana. Nie jest się też w żaden sposób klasyfikowanym, ani nie zdaje się jakichkolwiek egzaminów, ponieważ zrozumiano, że jedyna nauka, jaka ma sens to nauka oparta na własnych praktycznych potrzebach i ciekawości. W ten sposób „uczniowie” mają pełną swobodę w decydowaniu, kim chcą być na danym etapie swojego życia. Ich wybór, nawet w wieku późniejszym, nie jest podyktowany np. intratnością jakiegoś zajęcia „zawodowego”, ponieważ, jak już wspomniałem, za pracę nie otrzymuje się wynagrodzenia. Kryterium wyboru jest zawsze odpowiedź na pytanie, kim chcę być, lub co chcę wyrazić poprzez moje istnienie. Takie podejście daje wyjątkowe owoce. Dzieci wzrastają w radości odkrywania połączonej z silnym poczuciem własnej wartości i przekonaniem o sensie i celowości ich egzystencji. Lamirianie poprzez wolność dzieci uzyskują to, czego przez setki lat nie mogły uzyskać ich dawne instytucje edukacyjne.

            Ponieważ jednak dzieci zadają wiele pytań to, naturalną drogą rzeczy, dorośli stają się ich nauczycielami. Szczególnie na początku edukacji są nimi ci, którzy zostaną o to poproszeni przez same dzieci. Tzn., że np. nauczycielem pisania i czytania zostaje osoba, do której dziecko się zwróci z taką prośbą. Jednak nawet pisanie i czytanie nie jest -podobnie jak nauka czegokolwiek innego- uznawane za istotę edukacji. Za cel wszelkiej nauki uznaje się zrozumienie swojego wnętrza, pracę z emocjami, właściwe odczytywanie motywacji i uczuć innych ludzi, czy też odkrywanie własnej drogi w życiu. Te sprawy są uważane za fundament właściwej edukacji !  W wieku późniejszym dzieci mogą również opanowywać określone dziedziny wędrując do miejsc, które można by nazwać otwartymi, nieodpłatnymi, „uniwersytetami”.

            Wielu jednak korzysta też z innej, bardziej indywidualnej drogi, wędrując „od nauczyciela do nauczyciela”, czyli do ludzi, o których wiadomo, że posiedli oni wiedzę z jakiejś dziedziny na bardzo wysokim poziomie. Przygotowania i kompetencje takich nauczyciela nie są w żaden sposób weryfikowane przez żadną instytucję poza oceną samych uczniów. To oni mają określić sami dla siebie na ile przekazana im wiedza jest według nich trafna i pożyteczna. Ponieważ za nauczanie nie otrzymuje się wynagrodzenia zazwyczaj robią to jedynie ludzie pełni pasji i powołania do tej pracy. Poprzez wędrowanie od nauczyciela do nauczyciela można zdobywać wiedzę tak samo z zakresu budowania domów, jak i filozofii. Zresztą Lamirianie mawiają, że „dobry nauczyciel czegokolwiek, jest zawsze dobrym filozofem”.

 

- Założenie 5, dotyczące pracy i pozycji społecznej

Praca jak już napisaliśmy nie jest odpłatna i nie służy do wdrapywania się na jakiś wydumany szczyt drabiny społecznej, ponieważ podobny szczyt nie istnieje i nie można w żaden sposób zgromadzić tytułów, rzeczy, czy funkcji, które zapewniałyby stałe i bezmyślne uznanie reszty społeczności. To, jak widzą cię inni zależy od tego, co robisz na co dzień, jednak nie oznacza to, że musisz robić coś specjalnego, aby zdobyć szacunek i zaufanie innych. Traktowanie innych z szacunkiem należy obecnie do oczywistego kanonu zachowania.

            Jako pracę uznaje się twoje pasje, oraz codzienne zajęcia konieczne do sprawnego funkcjonowania wspólnoty, a także zajęcia, którym chcesz się oddać tylko okresowo. Wszystkie te rzeczy postrzega się jako równie ważne. Dzieciom często zadaje się pytanie: „Co chciałbyś dać z  siebie innym?” Pomaga to młodym Lamirejczykom uświadomić sobie własne powołanie. Ta wolność wyboru objawia jeszcze jednym ciekawym zjawiskiem. Otóż, jeśli wspólnota potrzebuje np. kogoś w rodzaju lekarza to zazwyczaj pojawia się wśród jej członków osoba zainteresowana naturoterapią, aby dbać o to, by nikt nie zachorował. Lamirejczycy nie wierzą raczej w motywowanie ludzi do czegoś, ale w synchronię wydarzeń i wyborów wolnych wszystkich istot. 

 

- Założenie 6, dotyczące obowiązków społecznych i wzajemnych świadczeń

Wspólnota jest trochę jak załoga okrętu. Każdy wie, że jeśli nie podzieli się obowiązków i nie będzie się współpracować to okręt nie tylko nie popłynie, ale nawet być może zatonie. Nie ma wiec żadnej potrzeby argumentowania ludziom, że współdziałanie jest potrzebne. Dzieci wychowane we wspólnocie w naturalny sposób dołączają się do prac wykonywanych przez dorosłych i jest to okazja nie tylko do kontaktu i nauki, ale także do zabawy. Lamirejczycy nigdy nie uważają, że dzieci przeszkadzają.

Jednak sama wspólnota nigdy nie zmusza do pracy kogoś, kto nie chce pracować, ale jeśli ten stan trwa dość długo to są prowadzone rozmowy, aby zrozumieć, co tak naprawdę dzieje się z daną osobą. Reszta wzajemnych świadczeń wynika po prostu z chęci pomocy bliskim i przyjaciołom.

 

- Założenie 7, dotyczące środków utrzymania

Jak już wspominaliśmy nie prowadzi się pracy zarobkowej. Wspólnota wypracowuje to, co jest jej potrzebne i udostępnia wszystkim członkom starając się skupić w codziennym życiu na głębszych celach własnej egzystencji. Jeśli powstaje jakaś nowa potrzeba również jest ona realizowana przy pomocy innych zaprzyjaźnionych mieszkańców lub w kontakcie z inna wspólnotą.

- Założenie 8, dotyczące rozwoju technologii

Technologię uważa się za cenną tylko w tym stopniu, w jakim służy ona bezpośrednio celom mieszkańców Ziemi, jednocześnie nie szkodząc całemu istnieniu. Nikt nie jest zainteresowany działaniem jakiejkolwiek technologii dla spraw militarnych, dominacji, kontroli, czy rozrywki. Uważa się podobne rzeczy za wysoce szkodliwe lub zakłócające komunikację między ludźmi.

Przychylnie natomiast traktuje się te badania i działania, które umożliwiają zdobywanie nowej wiedzy, nawiązywanie kontaktów pomiędzy odległymi wspólnotami, budowanie trwalszych i bardziej funkcjonalnych budynków, czy też szybkie przemieszczanie się. Nikt jednak nie przedkłada tego rodzaju kontaktów i działań ponad kontakt z żywymi ludźmi z własnego otoczenia.

            Poza tym rozwojem technologii, podobnie jak wszystkim innym, zajmują się jedynie te osoby, które poczuły, że jest to ich osobista ścieżka. Każde odkrycie na tym polu jest publicznie omawiane i udostępniane wszystkim bez względu na to, czy ktoś miał w nim jakikolwiek udział, czy też nie.

 

- Założenie 9, dotyczące tradycji i języka

Obecnie tradycję uznaje się raczej jako rodzaj ciekawostki historycznej ze wszystkimi jej obciążeniami. Wartością nowego społeczeństwa jest daleko posunięta elastyczność i otwartość na nowe, co w praktyce oznacza intensywny rozwój wszystkich ludzi !!  Częściej więc zadaje się pytanie, co można zmienić (udoskonalić, czy wzbogacić), niż pytanie jak dbać o powielanie dawnych wzorców !  I postawa taka nie stoi w sprzeczności z faktem, że prawie każda osada posiada swoje drobne zwyczaje. Mieszkańcy nie są jednak zbyt przywiązani do nich i zawsze otwarci na transformacje starego, co przyjmują z radością, a nie z wydumanym poczuciem straty.

            Na początku wielkim sprawdzianem tej nowej postawy było przyjęcie wspólnego języka, jako aktu wielkiego postępu całej cywilizacji. Oczywiście utrzymuje się do dziś znajomość innych języków, (jeśli ktoś ma takie życzenie), niemniej jednak nie ma to znaczenia praktycznego. Punktem wyjścia było założenie, że należy przyjąć język najbardziej rozpowszechniony lub stworzyć nowy. W cywilizacji Lamirian przyjęto pierwszy wariant jako praktyczniejszy.

 

 

- Założenie 10, dotyczące religii

W tym wypadku trudno nawet powiedzieć o jakichkolwiek założeniach, ponieważ nie prowadzono żadnych konfrontacji z religiami i niczego nie narzucano. Religie, jako takie, pozostawiono same sobie, aż zanikło zainteresowane nimi. Jednak niektóre nauki przetrwały, jako rodzaj ścieżek filozoficznych i są one chętnie omawiane przez zainteresowanych. 

W społecznościach wysoce ceniących świadomość swojego duchowego pochodzenia najszybciej zanikały te kulty religijne, które bazowały na koncepcji winy, kary, wykluczenia i zbawienia, a także te, które obrosły w szereg bezmyślnych rytuałów. Ponieważ starano się zgłębić nową ideę mówiącą, że „Wszystko jest Jednym” ludzie relatywnie szybko doszli do wniosku, iż religie wprowadzają podziały, choć miały mówić o jedności. Ta sprzeczność u świadomych ludzi była nie do przyjęcia i dlatego zaczęli oni odchodzić od kościołów. Poza tym, zrozumienie, że „Wszystko jest Jednym” zbliżyło ludzi do pojęcia, że Źródło Stworzenia jest we wszystkim i we wszystkich. Wszelka więc koncepcje wyższości i niższości, świętości i pokalania, czy grzechu odsuwała ludzi od takich poglądów, jako że były one sprzeczne w oczywisty sposób z Uniwersalną Miłością.

Obecnie mamy do czynienia z ogromnym szacunkiem, rozwojem i poszukiwaniem tego, co duchowe poprzez siebie bez angażowania się w zewnętrzne systemy przekonań.

 

- Założenie 11, dotyczące finansów

Jak było to już wspomniane praca nie służy w cywilizacji Lamirian do zarabianiu pieniędzy, ponieważ wspólnoty same zaspokajają własne potrzeby. Żadna wspólnota nie gromadzi też dóbr, ani nie opiekuje się większą grupa dzieci niż może lub chce temu podołać. Wszelkie inne potrzeby są zaspokajane poprzez powszechną, nieodpłatną dostępność dóbr Ziemi i technologii lub w ostateczności poprzez wymianę. Nie prowadzi się jednak handlu na jakąkolwiek  skalę, ponieważ po prostu nie ma takiej potrzeby, albowiem ludzie nie utrzymują postawy konsumpcyjnej, nie rywalizują i nie budują w ten sposób swojej pozycji. Co prawda w początkowym okresie zdarzało się jeszcze używanie pieniędzy w sytuacjach gdy nie było innego sposobu wymiany, ale w okresie późniejszym forma ta zanikła całkowicie, jako bezużyteczna.

 

- Założenie 12, dotyczące władzy

Władza jest pojęciem obcym mieszkańcom nowej Ziemi. Jeśli się o niej mówi to jedynie w kontekście władzy nad sobą i świadomego wybierania kierunku, w jakim dany człowiek chce się rozwijać. Co więcej, władzę postrzega się dziś jako rzecz całkowicie zbędną, ponieważ każdy zdaje sobie sprawę, że  ludzie zawsze chcieli być wolni w swoich wyborach, a ich zdolność do współdziałania pochodziła z naturalnej potrzeby tworzenia czegoś i bycia razem, a nie z instytucjonalnego nadzoru i nakazu.

Natomiast nierzadkim zjawiskiem w nowym społeczeństwie jest postawa przewodnictwa w określonych sprawach, lub bycia koordynatorem. Można to zdefiniować jako mądre poddania się kierownictwu tej osoby, której umiejętności są oceniane jako najwyższe lub która realizuje np. swój projekt i prosi innych o pomoc. I tak np. budując dom wspólnota chętnie poddaje się przewodnictwu osoby najbardziej doświadczonej w tym zakresie. Jeśli natomiast zaistnieje poważny spór, który ma wpływ na całą społeczność rozsądzenie go może np. nastąpić publicznie i prosi się wtedy o ocenę sytuacji kilka osób, które grupa uznaje za najbardziej bezstronne i sprawiedliwe. Następnie wybiera się jeden z kilku zaproponowanych sposobów rozwiązania. Inna forma władzy nie istnieje.

 

- Założenie 13, dotyczące bezpieczeństwa społecznego

Zagrożenie w społecznościach nowej Ziemi, jako takie, nie istnieje, ponieważ ludzie mieszkający w dużych, dobrze znających się koloniach wiedzą, że narażając kogoś na stratę, naraziliby jednocześnie siebie samych na uszczerbek. Poza tym we wspólnotach w zasadzie niczego się nie ogranicza, więc też nie powoduje to głębokiej, toksycznej frustracji i potrzeby odebrania czegoś innym, lub posiadania czegoś na wyłączność, lub wbrew komuś. Nikt więc, „nie musi” i nie chce szkodzić innym, ponieważ podkreślam ponownie, szkodziłby w ten sposób wszystkim, w tym również sobie. Dzieje się to na takiej samej zasadzie jak w większości obecnych rodzin gdzie nikt nie kradnie z własnego domu telewizora skoro korzysta z niego. Żeby to wszystko dobrze zrozumieć trzeba prześledzić uważnie każde przedstawione tu założenie nowego społeczeństwa. Na większość pytań w stylu: dlaczego ludzie nie robią tego i tego, odpowiedź będzie zawsze podobna: ponieważ można uzyskać to samo w inny sposób, nie narażając się na konflikt z pozostałymi mieszkańcami. Jednak najważniejsza jest mentalność i postawa Lamirczyków:

- oni nie chcą posiadać przedmiotów innych osób, ponieważ sami mogą posiadać takie same, a i tak wiele rzeczy jest po prostu wspólnych lub ogólnodostępnych,

- nie rywalizują między sobą o nic,

- nie są obwiniani, oceniani, ani karani, nie maja wiec niskiego poczucia wartości,

- nie stosuje się wobec nich ciągłych zakazów, wiec nie maja poczucia, że coś im odebrano,

- dużo ze sobą rozmawiają i często dotykają się, co jest ważnym środkiem komunikacji społecznej i poczucia bliskości z innymi

- poza tym, relacje międzyludzkie nie są oparte na wyłączności, więc nie maja obaw, że coś jest całkowicie poza ich zasięgiem itd., itd.

 

 

- Założenie 14, dotyczące własności

Własność prywatna jak i wspólnotowa istnieje, ale nie zaprząta to zbytnio uwagi mieszkańców. Są nawet przedmioty ogólnodostępne, nad którymi nikt nigdy nie zastanawiał się, do kogo należą.

Co do osobistego stanu posiadania zazwyczaj każdy ma tyle ile mógłby unieść w jednym dużym plecaku. Jest tak, dlatego że zajmowanie się zbyt dużą ilością przedmiotów postrzega się tu jako czasochłonne, męczące i niepotrzebne. Z tego też powodu wiele rzeczy jest wspólnych (szczególnie tych używanych w gospodarowaniu kolonią), ponieważ w oczywisty sposób wpływa to na wygodę ogółu. I tak na przykład nikt nie widzi sensu, aby każdy posiadał jakiś pojazd skoro kilka pojazdów może zaspokoić potrzeby nawet dużej grupy. Do tego jeszcze spora ilość pojazdów zwiększyłaby potrzebę zajmowania się nimi, mimo iż mało kto z nich korzysta.

Nie rzadko zdarza się, że mieszkańcy, którzy wykonali lub posiadali jakieś przedmioty podarowują je całej społeczności i jest to wyraz ich kreatywności i twórczej radości. Zresztą spójrzcie na to tak:jeśli nie rywalizujecie o nic i nie podnosicie swojego podupadłego wcześniej poczucia wartości poprzez posiadanie, a w dodatku możecie korzystać niemal ze wszystkiego wspólnie to dlaczego mielibyście chcieć posiadać wszystko na wyłączność.

 

- Założenie 15, dotyczące zdrowia

W nowym społeczeństwie rozumie się, że u podstaw Stworzenia konstrukcja człowieka na poziomie ciała, umysłu, emocji i ducha jest doskonała i tym samym zdolna do samouleczenia, czyli do powrotu do wrodzonej równowagi. Jeśli następuje w nich jakieś schorzenie oznacza to dysharmonię i poszukuje się jej przyczyn w całej społeczności lub w zadawnionych przeszłych doświadczeniach danej osoby. Wspiera się wtedy tą osobę na różne sposoby, by nie tyle pomóc jej uwolnić się od przypadłości, co raczej pomóc jej odnaleźć i zrozumieć przyczynę choroby, co zawsze owocuje powrotem do zdrowia.

Istotę ludzką, z natury, uważa się za pełną zdrowej energii, a przyrodę za skarbnicę lekarstw i nie uznaje się stosowania jakichkolwiek syntetyków. W każdej wspólnocie wszyscy znają podstawy samoleczenia i jest to element podstawowej edukacji począwszy od starszych dzieci, dlatego terapeuci nie są zbyt często potrzebni. Niemniej jednak w każdej osadzie znajduje się ich nawet kilku i mają oni różnorodną wiedzę. Zresztą wiedza ta jest dostępna powszechnie, a nauki terapeutyczne przekazywane nieodpłatnie tym, którzy czują takie powołanie. W nowej kulturze znamienne jest również to, że jako zadanie naturoterapeutów postrzega się nie tyle leczenie kogoś, kto już zachorował, co dbanie o to, by nikt nie był chory.

 

- Założenie 16, dotyczące stosunku do seksualności

Zmiana stosunku do seksualności była jedną z najbardziej doniosłych rzeczy, jako że w tej sferze miało swoje korzenie wiele ludzkich problemów, również tych niezwiązanych bezpośrednio z seksualnością. W nowym społeczeństwie ta sfera pozostaje całkowicie wolna od wstydu, winy, strachu i zobowiązań osobistych, kulturowych, czy natury religijnej. Jest ona także wolna od wyłączności, czy jakiegokolwiek przymusu, ponieważ ludzie pojeli wreszcie, że nie mogą budować żadnych zdrowych relacji, które byłyby oparte na wyłączności i posiadaniu prawa do innych ludzi !

Dziś, swobodne badanie tej sfery jest bardzo ważnym elementem własnego samorozwoju w każdym wieku, a to szczególnie z tego powodu, że nadal dla wielu ludzi pozostaje ona jedną z najbardziej obciążonych i stłumionych dziedzin życia. Jej oczyszczenie jest więc wyjątkowo istotnym zadaniem i nie może się odbyć bez postawy samoakceptacji, otwartości, a także mądrego i cennego przyzwolenia otoczenia. Realizacja tego założenia jest jednym z najpotężniejszych narzędzi postępu, jakie obecnie mają ludzie !

 

 

- Założenie 17, dotyczące jawności wszystkiego i prywatności

Ponieważ, jak już to opisałem, nie istnieje żadna oficjalna władza, ani na poziomie lokalnym, ani globalnym, dlatego nie ma też żadnych instytucji, które próbowałyby zatajać jakiekolwiek informacje przed ludźmi, prowadząc ukrytą politykę lub kontrolować ludzi dla swoich celów.

Sytuacja taka koegzystuje z jednoczesną postawą członków wspólnot, by niezwłocznie ujawniać wszystko, co ma jakieś strategiczne znaczenie dla funkcjonowania danej społeczności. Ten aspekt jawności ma jeszcze inny wymiar, a mianowicie osobisty. Mimo, iż prywatność uważana jest za rzecz świętą i tej sfery nikt nie narusza, to można powiedzieć, że jednocześnie istnieje ogromna, dobrowolna jawność w stosunkach międzyludzkich, ponieważ nie ma postaw, które narażałyby kogokolwiek na odtrącenie i nie ma powodów do takich postaw. Dzieci wzrastają w poczuciu akceptacji i nikt nie zajmuje się poszukiwaniem rzekomo niewłaściwego zachowania innych, ponieważ sam nie żyje w lęku, że spotka się z nieakceptacją.

Generalnie można powiedzieć, że ludzie po prostu odkryli, że bezpośredniość i otwartość służy ich relacjom z innymi, a skrywanie swoich opinii i potrzeb buduje napięcia i rodzi nieporozumienia. Dlatego też w sposób jawny wyrażają wszelkie poglądy i emocje, dzieląc się swoimi dylematami i potrzebami bez lęku, tak, aby inni mieli możliwie pełne informacje o nich samych. Służy to wzajemnemu komunikowaniu się i poczuciu osobistego spełnienia. Pomaga też całej społeczności podejmować trafne decyzje oparte na znajomości faktów, a nie na domysłach czy błędnych interpretacjach.

 

- Założenie 18, dotyczące narodowości i państwowości

W cywilizacji Lamirian państwa już nie istnieją, jako że nie tylko nie ma ludzi, którzy chcieliby rządzić innymi, ale również, dlatego że nie mają one żadnych zadań do spełnienia. Poza tym ich istnienie uznano za sprzeczne z Nadrzędną Postawą mówiącą, że ludzie sami są odpowiedzialni za to, co myślą, mówią, robią i czują i w związku z tym nie może być mowy o scedowaniu jakiejkolwiek odpowiedzialności na sztuczny twór, jakim jest państwo.

Podobnie jest z dawną koncepcją narodowości. Stała się ona nieaktualna w obliczu tego, że ludzie uważają siebie za obywateli planety Ziemi. Wszelkie przypisywanie innym jakichkolwiek cech z tytułu dawnej przynależności narodowej uznaje się dziś za objaw regresu w indywidualnym rozwoju. Natomiast różnice pomiędzy ludźmi np. rasowe są postrzegane jako wyjątkowo interesujące i świadczące o bogactwie Źródła Stworzenia, z którego wszyscy pochodzimy.

 

- Założenie 19, dotyczące stosunku do planety

W tej kwestii również zaszła ogromna metamorfoza. Planetę traktuje się obecnie jako Istotę, podobnie jak ludzi, zwierzęta, czy przyrodę. Stosunek do niej opiera się na takim samym podejściu jak traktowanie przyjaciół. Z dóbr Ziemi korzysta się w sposób niezwykle przemyślany i jedynie w zakresie spełniającym realne potrzeby ludzi. Koegzystowanie z przyrodą w harmonii jest tak ważne, że wszelkie działania np. na polu rozwoju technologii są podporządkowywane zachowaniu ekologicznej równowagi planety i jeśli jest prawdopodobne jest, że któreś z odkryć może zaburzyć ową równowagę to natychmiast poszukuje się innych rozwiązań, co w praktyce zawsze okazuje się możliwe.

 

- Założenie 20, dotyczące odżywiania

Aktualnie, za pożywienie odpowiednie dla człowieka uważa się tylko takie produkty natury jak owoce, warzywa, liście, orzechy, czy grzyby, które można spożywać w stanie surowym, bez żadnej obróbki. Żywność taka, odpowiednio łączona, nieskażona chemikaliami, reguluje prace organizmu, a nawet go leczy. Obecnie, z powodu jej naturalnie wysokiej jakości każdy człowiek potrzebuje bardzo małą, a wręcz - w porównaniu do dawnych czasów- znikomą ilość żywności. Wpływ na zmniejszenie spożycia nienaturalnie dużej ilości produktów, jak miało to miejsce kiedyś, jest również wynikiem pracy wielu ludzi nad uleczeniem własnych emocjonalnych urazów. Dzięki temu ludzie przestali jeść z powodu frustracji, napięcia, czy smutku. Aktualnie zajmowanie się kuchnią i gotowaniem, jako odrębnym zajęciem, czy też jako sposobem świętowania lub podtrzymywania stosunków międzyludzkich jest uznawane za zupełny anachronizm. Ludzie wola poświęcić ten czas na wzajemne kontakty i sprawy, które ich interesują.

 

- Założenie 21, dotyczące wychowania i szczególnego traktowania dzieci

Dzieci zostają otoczone szczególną ochroną poprzez dbanie o ich wolność wyboru !!

Lamirianie rozumieją, że w ciało dziecka wcielił się duch, niejednokrotnie przerastający swoim doświadczeniem rodziców, który w niepowtarzalny sposób objawi się poprzez swoje życie. Dlatego należy mu pozostawić pełną wolność, aby mógł to zrobić nieskrępowanie. Wszelkie wymuszanie na dziecku określonego postępowania (włącznie z nauką), nagradzanie go lub karanie, stymulowanie do rywalizacji i wykazywania się umiejętnościami uważa się dziś za manipulację niegodną światłych istot i wywołującą wewnętrzne konflikty, co potem zaowocuje poważnymi problemami w wieku dorosłym. Natomiast postawa nie tłumienie naturalnej ciekawości i dawanie przykładu poprzez własne zachowanie, któremu przygląda się dziecko jest uznawana za całkowicie wystarczającą dla jego wzrostu. Gdybyście zobaczyli „wychowane” w ten sposób dzieci zaskoczyłaby was ich wewnętrzna równowaga, prawość, wiedza i postawa życiowa.

Co więcej, Lamirianie nie uważają, że dziecko narodzone we wspólnocie jest czyjąkolwiek własnością i że biologiczni rodzice ponoszą wyłączną odpowiedzialność za jego wychowanie. Każdy dorosły uznaje siebie za opiekuna każdego bez wyjątku dziecka i nie do pomyślenia jest inna postawa. Zjawisko zaborczości emocjonalnej praktycznie nie istnieje u nich, ponieważ nie żyją w oparciu o postawę rywalizacji i wyłączności, tak jak obecni mieszkańcy Ziemi, a bliskość fizyczna i serdeczność jest zjawiskiem powszechnym pomiędzy wszystkim członkami społeczności bez względu na wiek i płeć.

            Lamirianie rozumieją, że wychowanie choćby jednego pokolenia dzieci w całkowitym odcięciu od dawnych negatywnych wzorców może w ogromnym stopniu zmienić obraz świata, w jakim się żyje, dlatego często tłumaczą swoje postępowanie dzieciom, jeśli było ono niewłaściwe (czyli wynikające z dawnych konfliktowych wzorców).

 

Poniżej opisujemy dodatkowo szczegółowe zasady postępowania wobec dzieci pod kątem współczesnego społeczeństwa, które prosimy wziąć pod głęboką rozwagę. Zasady te będą bez wyjątku stosowane wobec dzieci, które w przyszłości, adoptowane z całego świata, mają zamieszkać w Lamier.

 

 

1/ Dzieci nie wolno:

 

- bić, ani w inny sposób naruszać ich nietykalności osobistej

- wymuszać na nich jakichkolwiek zachowań !

- zawstydzać

- winić

- potępiać

- karać  i nagradzać !!

- odtrącać

- straszyć

- krzyczeć

- obrażać

- obciążać sprawami dorosłych, z którymi dziecko z racji wieku nie może sobie poradzić.

- ograniczać kontaktu dziecka z innymi dziećmi lub dorosłymi, jeśli wynika on z chęci dziecka i nie zagraża to w sposób oczywisty godności, rozwojowi, zdrowiu, czy życiu dziecka.

- ukrywać przed dziećmi prawdy o ile dzieci są w stanie zrozumieć to, co zostanie im przekazane i poradzić sobie emocjonalnie z przekazaną informacją.

- rozpieszczać, czyniąc dziecko niesamodzielnym, pasywnym, wyczekującym i uzależnionym.

 

 

2/ Dzieciom należy:

 

- stwarzać możliwości do rozwoju dziecięcych pasji i zainteresowań

- pokazywać sposoby radzenia sobie w różnych sytuacjach, jeśli dziecko jest tym zainteresowane

- rozmawiać z dzieckiem na wszelkie tematy, którymi jest ono zainteresowane, a w szczególności na temat ewentualnych trudności lub dylematów małego człowieka

- wspomagać otwarcie się dziecka na innych ludzi i ich odmienność

- zapewnić towarzystwo dorosłych i rówieśników w zakresie, jakiego sobie życzą

- zapewnić spokojny byt i opiekę, aż do wieku dorosłego

- wspierać samodzielność dziecka

- powierzać zadaniawynikające z codziennego życia, którym dziecko będzie w stanie podołać nie zabierając mu zbyt dużo czasu przeznaczonego na samodzielne poszukiwania w trakcie zabawy

- dochowywać tajemnicy, jeśli dziecko o nią prosi, chyba, że ma to bezpośredni związek z zagrożeniem godności, nietykalności, życia lub zdrowia dziecka.

W takich sytuacjach dorosły powinien poprosić dziecko o zgodę na ujawnienie powierzonych tajemnic i odbyć rozmowę z innym(i) dorosłym(i) częściowo w obecności dziecka.

 

 

3/ Dzieci nie wolno narażać na:

 

- kontakt z używkami takimi jak papierosy, alkohol, cukier, narkotyki, czy inne uzależniające produkty takie jak np. zakwaszone przetworzone jedzenie,

a także na kontakt:

- z przemocą (w jakiejkolwiek postaci)

- dyskryminacją (jakiegokolwiek rodzaju)

- manipulacją (taką, jaką jest, np. reklama), oraz

- mediami lub literaturą, które kodują negatywne wzorce: strachu, poczucia winy, niższej wartości, poczucia zagrożenia, czy odrzucenia itp., a także

- narażać na kontakt z zabawkami, grami, literaturą, czy innym rodzajem sztuki lub rozrywki akcentującymi postawy rywalizacji, dominacji, materialistyczną lub inne tym podobne zachowania typowe dla starego społeczeństwa.

 

 

4/ Dzieciom nie wolno ograniczać:

 

- swobody poruszania się, chyba, że w bezpośredni sposób zagrażałoby to ich życiu lub zdrowiu.

- swobody wypowiedzi w żadnych okolicznościach

- swobody dostępu do informacji podanych zgodnie z prawdą, w sposób, jaki dziecko jest w stanie je zrozumieć

- swobody doświadczeń intymnych pomiędzy dziećmi i autoerotycznych, jeśli wynika to w sposób naturalny i nie jest wymuszone, ani sztucznie stymulowane przez świat zewnętrzny.

 

 

5/ Dzieci nie wolno zmuszać:

 

- donauki (nauka musi wynikać z bezpośredniej chęci czy potrzeby poznania)

a także

- dopreferowanych przez dorosłegozachowań

- do podejmowania zajęć „zawodowych” niezgodnych z wyborem dorosłego dziecka (po skończeniu 18-19 lat)

- zmuszać do przyjmowania środków chemicznych, jeśli jest inna naturalna droga terapii w przypadku choroby.

 

 

6/ Szczególne zalecenia dla dorosłych w sprawie dzieci

 

- Jeśli, jesteś dorosły i w naturalny sposób odpowiadasz za wszystkie dzieci, które znajdą się w Twoim otoczeniu (i to bez względu na to, kto jest ich biologicznym rodzicem) to stosuj w stosunku do siebie te same zasady, jakie zalecasz dzieciom, lub w oparciu o które „wychowujesz” je.

 

- Jeśli dorosły nie radzi sobie z zachowaniem określonym powyżej powinien niezwłocznie poszukać porady kogoś, kto przepracował swoje emocje w wymienionych tutaj kwestiach.

 

- Dorosły nie może usprawiedliwić swoich szkodliwych zachowań wobec dziecka własnymi przejściami. Jeśli takowe posiada winien zgłosić się na terapię.

 

- Dorośli powinni stale omawiać wspólnie z innymi dorosłymi zachowanie dzieci, z jakim się zetknęli i korygować swoją postawę pod kątem dobra dziecka.